مایلی کهن : شاید بعضی ها توصیه مرا کردند تا مربی تیم ملی شوم (۲)

سلام به همه 

 با این وجود مایلی چهره‌ای محبوب برای مردم نبود.  دیسیپلین او در برخورد با ستاره ها، فشار برای تغییر ظاهر بازیکنان و رفتار همچنان عصبی‌اش در ضرب و شتم خبرنگاران منتقد و از همه مهمتر برخورد نامهربانه او با بازیکنان استقلال باعث می‌شد که او در میان بسیاری از هواداران پر و پا قرص فوتبال و نسل جوان پس از سال 76، چهره‌ای منفور باشد. اگرچه تیم او این قدر محبوب بود که همان طور که خودش می‌گوید: «برای اولین بار فوتبال را به سجاده‌های مردم» ببرد !

مایلی کهن اما پس از ناکامی در بازی‌های مقدماتی جام جهانی و شکست برابر قطر که شانس صعود مستقیم را از ایران گرفت توسط مصطفوی برکنار شد. اتفاقی که اگرچه بدون هماهنگی مسئولان سازمان ورزش انجام گرفت اما موجی از شادی را برای مردم به همراه داشت. تیم ملی با این تغییر به جام جهانی رسید و مایلی کهن به کنج فراموشی تبعید شد.  

این مربی سال‌ها بعد و قبل از المپیک آتن هدایت تیم امید ایران را بدست گرفت. این بار محمد دادکان یار همیشگی روزهای جوانی‌اش هدایت تیم را به او سپرد. تیم مایلی با شکست برابر کره در تهران، از المپیک حذف شد؛  « تیم ملی با کوردس که بدتر از تیم من بود یا سیموئز مگر ما را به المپیک برد؟ تیم من از این دو تیم بهتر بود.» به رغم این گفته مایلی‌کهن مردم او را مقصر ناکامی می‌دانستند.  پس از آن این مربی  در پیکان هم نا موفق بود.

 مایلی پس از پیکان دیگر از فوتبال دور شده بود و دیگر همه سعی می‌کردند او را از یاد ببرند. او پس از این به فولاد رفت و نتایجی ضعیف گرفت تا این تیم همیشه شگفتی‌ساز لیگ برتر سقوط کند.  

پس از این ناکامی مایلی‌کهن به طور کامل خانه‌نشین شد.  او کمتر در محافل فوتبالی ظاهر می‌شد و تنها یکبار در ناکامی تیم ملی در بازی با مکزیک از علی دایی انتقاد کرد که کارشان به دادگاه کشید.  دادگاهی که رای به ممنوعیت مایلی کهن از مصاحبه داد   

ادامه دارد ... 

منبع:  http://entekhabnews.com/portal/index.php?news=2477  با تلخیص